روایت تسنیم از ماجرای افتتاح انتخاباتی بیمارستان اسلامآباد غرب / چرا جهانگیری هم توپ را به زمین پیمانکار انداخت؟
تاریخ انتشار: ۴ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۹۵۷۳۲
گروه استانها ــ بیمارستان اسلامآباد غرب در سال ۹۶ افتتاح انتخاباتی شد ولی تخریب در زلزله واقعیت ماجرا را برملا کرد و اوایل هفته جاری نیز بار دیگر توسط معاون اول رییسجمهور افتتاح شد. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، اوآخر فروردین ماه سال 1396 و در فاصله یک ماه مانده به دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، هاشمی وزیر بهداشت وقت برای افتتاح طرحهای درمانی کرمانشاه وارد این استان شد؛ افتتاح فاز دوم بیمارستان اسلامآباد غرب یکی از طرحهای مورد افتتاح وی بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فاز دوم بیمارستان اسلامآباد غرب در تاریخ 25 فروردین 1396 با حضور مسوولان استانی و وزیر بهداشت دولت تدبیر و امید افتتاح شد. در آن زمان اعلام شد که برای اجرای مرحله دوم بیمارستان 120 تختخوابی اسلامآباد غرب 420میلیارد ریال اعتبار هزینه شده و 10هزار مترمربع زیربنا دارد.
وزیر بهداشت، وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی براساس آنچه که خبرگزاری دولت آورده است در رابطه با بیمارستان امام خمینی(ره) اسلامآباد غرب گفته بود که ساخت بیمارستان اسلامآباد غرب یکی از خواستههای مهم مردم این شهرستان شهیدپرور بود که با تلاش شبانهروزی همکاران من محقق شد.
البته خبرگزاری دولت بخشهای چالشی سخنان وزیر را منتشر نکرد تا یک سایت محلی با انتشار کامل سخنان وی بنویسد؛ قاضیزاده هاشمی در این مراسم (افتتاح بیمارستان) با خط و نشان کشیدن برای منتقدان گفت: «برخی تمام سلولهای مغزشان یأس و ناامیدی تولید می کند در حالیکه آقای روحانی و آقای ظریف کارهای بزرگی انجام دادند و ورق برگشت کار از ایران هراسی و شرایطی که دیگران برای ظلم به ایران آماده کرده بودند به شرایط فعلی رسیده است.»
در آن زمان از سفر سه روزه وزیر بهداشت دولت تدبیر و امید به استان کرمانشاه و افتتاح طرحهای درمانی برداشت انتخاباتی شد.
در شامگاه 21 آبان ماه همان سال زلزلهای به قدرت 7/3ریشتر استان کرمانشاه را لرزاند و خسارت بسیاری به بار آورد که یکی از خسارتهای این زلزله، تخریب بیمارستان تازه ساز اسلامآباد غرب بود؛ ناگفته نماند که بخش قدیمی بیمارستان اسلامآباد غرب در برابر ارتعاشهای زلزله دوام آورد و تخریب نشد.
زلزله به عمر هفت ماهه این بیمارستان پایان داد؛ یکی از افرادی که پس از وقوع زلزله به این بیمارستان مراجعه کرده بود به خبرنگار تسنیم گفت که پزشک و پرستاری در بیمارستان نبود و دیوارهای بیمارستان فروریخته بود و مردم به ساختمان قدیمی بیمارستان مراجعه کردند که پس از مدت کوتاهی ظرفیت آن تکمیل شد.
صبح روز حادثه زلزله خبرنگار تسنیم گزارشی از وضعیت بیمارستان اسلامآباد غرب منتشر کرد که گویای وضعیت بغرنج این مرکز درمانی بود، در این گزارش آمده است که پس از تخریب بیمارستان جدید بسیاری از مصدومان حادثه زلزله در حیاط بیمارستان تحت درمان هستند.
در واقع بیمارستان بهعنوان سازهای با اهمیت بسیار بالا ساخته میشود که پس از وقوع حوادثی مثل زلزله برای درمان مجروحان حادثه باید قابل استفاده باشد ولی این اصل در بیمارستان اسلامآباد غرب رعایت نشد تا بسیاری از مصدومان حادثه در حیاط بیمارستان پذیرش شوند.
خبرگزاری تسنیم چند روز بعد از وقوع زلزله در گزارشی با تیتر « مأمنی که بلای جان شد / بیمارستان تازهساز اسلامآباد غرب پس از زلزله » تصاویری از وضعیت بیمارستان اسلامآباد غرب منتشر کرد که پس از وقوع زلزله به ویرانه تبدیل شده بود و دیوارهای تخریب شده این بیمارستان در تصاویر خودنمایی میکرد.
نکته جالب در گزارش تصویری خبرگزاری تسنیم تاریخ انتشار آن است که 25 آبان ماه 1396 منتشر شد و یادآور تاریخ 25 فروردین ماه همان سال بود که توسط وزیر بهداشت دولت افتتاح شد که بعدها از این افتتاح برداشت انتخاباتی شد و برخی از رسانهها نوشتند: افتتاحیه انتخاباتی بیمارستان اسلام آباد غرب کار دست مردم داد.
پس از تخریب بیمارستان اسلامآباد غرب و اعتراضات مردمی نسبت به آن، وزیر بهداشت درصدد بازگرداندن آب رفته به جوی بود و از اقامه دعوی علیه پیمانکاران این بیمارستان خبرداد ولی تمام این موضعگیریها و پیگیریها، نگرانی مردم سایر مناطق را نسبت به افتتاحهای انتخاباتی برطرف نکرد.
در آن زمان وزیر بهداشت وقت در گفتوگو با سایت وزارت بهداشت و با انداختن توپ به زمین قوه قضائیه گفته بود که برخورد دستگاه قضایی با متخلفان این حوزه، بازدارنده باشد زیرا تعداد زیادی بیمارستان، پروژه ملی و عام المنفعه در کشور در حال ساخت است و در مقابل وجهی که دریافت می شود، باید کار سالم و با کیفیت تحویل داده شود.
البته بخش دیگر سخنان وزیر بهداشت وقت نیز جالب توجه است که بیان کرده بود بیمارستان آسیب دیده اسلام آباد غرب، پیمانکار، ناظر و کارفرما داشته و کارفرمای آن نیز سازمان مجری و وزارت راه و شهرسازی بود؛ در واقع وزارت راه و شهرسازی آن زمان که آخوندی مسئولیت آن را برعهده داشت وظیفه ساخت و نظارت بر روند ساخت را برعهده داشته است.
و باز هم چند ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری، این بار معاون اول رئیسجمهور به استان کرمانشاه سفر کرد تا بیمارستان اسلامآباد غرب را برای بار دوم در دولت تدبیر و امید افتتاح کند و در تاریخ شنبه هجدهم بهمن ماه 1396 فاز دوم و تخریب شده بیمارستان اسلامآباد غرب افتتاح شد.
این بیمارستان هشت بخش شامل دو بخش زنان، اطفال، مردان، ICU ،CCU ،POSTCCU و رادیولوژی شامل سیتیاسکن، MRI و غیره دارد و با زیربنای 10هزار و 500 مترمربع در 6 طبقه و 126 تخت بستری ساخته و 280 میلیارد ریال برای بازسازی و مقاومسازی و 470 میلیارد ریال برای تجهیز آن هزینه شده است.
اسحاق جهانگیری معاون اول رئیسجمهور در این مراسم با بیان اینکه آنچه در حادثه زلزله تکان دهنده بود، تخریب ساختمانهای نوساز بود گفت: بسیار تاسف آور بود که چه در بخش مسکن و چه در بخش دولتی ساختمانهایی به بهره برداری رسید که در این حادثه تخریب شد. حتماً کسانی که در ساخت این ساختمانها حضور داشتند خیانت کردند آنها منابع کشور را گرفتند و ساختمانهایی ساختند که نتوانست در برابر زلزله مقاومت کند، باید حتما با این افراد برخورد شود.
وی افزود: نمی شود که دولت پول برای ساخت بیمارستان و یا مسکن بدهد و پس از شش ماه بگویند این بناها در برابر نخستین حادثه طبیعی تخریب شده است.
در همان روز خلیل عسگری مدیر امور حقوقی دانشگاه علوم پزشکی استان کرمانشاه از صدور رأی قطعی برای مقصران خسارت وارده به بیمارستان اسلامآباد غرب در زلزله خبرداد و گفت: رأی قطعی مراجع قضایی استان برای سازندگان فاز دو بیمارستان امام خمینی(ره) اسلامآباد غرب که بر اثر زلزله دچار تخریب شده بود صادر شد.
وی افزود که پس از طی مراحل مختلف دادرسی با رأی قطعی مراجع محترم قضایی مرتکبان و مسببان به مجازاتهای حبس تعزیری، جزای نقدی، ممنوعیت از فعالیت در زمینه ساخت بنای دولتی یا عمومی غیردولتی یا خصوصی (مورد استفاده عموم مردم) به مدتهای تعیینی در دادنامه و انتشار احکام قطعی در روزنامه محلی محکوم شدند.
انتهای پیام/831/ش
منبع: تسنیم
کلیدواژه: اسحاق جهانگیری بیمارستان زلزله زلزله کرمانشاه اسحاق جهانگیری بیمارستان زلزله زلزله کرمانشاه بیمارستان اسلام آباد غرب استان کرمانشاه وزیر بهداشت تخریب شده افتتاح شد تخریب شد آن زمان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۹۵۷۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای یک مناسبت جدید و مهم در تقویم عربستان
سلطان العمر پژوهشگر مرکز مطالعات خاورمیانه در دانشگاه هاروارد در نشریه «نیو لاینز» نوشت: ۲۲ فوریه مصادف بود با پنجمین سالگرد یک مناسبت جدید در عربستان سعودی تحت عنوان روز تاسیس که طی سالهای اخیر در تقویم این کشور گنجانده شده است. این مناسبت که بر اساس حکم پادشاه عربستان در سال ۲۰۱۹ ایجاد شد، گرامیداشت «آغاز سلطنت امام محمد بن سعود و تاسیس اولین دولت سعودی» در سال ۱۷۲۷ است.
به گزارش انتخاب، بر خلاف روز ملی عربستان، که در آن ایده سیاسی اتحاد و تشکیل دولت معاصر عربستان در سال ۱۹۳۲ جشن گرفته میشود، روز تاسیس ۲ کارکرد اصلی دارد: گرامیداشت یک افسانه سیاسی و پاک کردن یک افسانه دیگر. این روز بزرگداشت این روایت تاریخی است که دولت معاصر سعودی سومین دولت در طی ۳ قرن متوالی در شبه جزیره عربستان است. این مناسبت همچنین این روایت سیاسی را که اولین دولت سعودی پس از انعقاد پیمانی بین محمدبن عبدالوهاب، موسس جنبش وهابی و محمد بن سعود در ۱۷۴۴ تشکیل شد رد میکند. با انتخاب سال ۱۷۲۷ به عنوان سال آغازین اولین دولت سعودی به جای سال ۱۷۴۴، روز تاسیس به دنبال جایگزین ساختن وهابیت در روایت سیاسی سعودی است.
برای بسیاری از متخصصان و تحلیلگران عربستان، زدودن روایت وهابی یک اقدام عمیق و رادیکال تلقی میشود. نگاه پذیرفته شده قبلی این بود که از ۱۷۴۴، دولت سعودی همواره به عنوان تنها محافظ و گسترش دهنده وهابیت برای خود مشروعیت قائل بوده و اینکه اقتدار سیاسی در عربستان سعودی بین خانواده سلطنتی آل سعودی و نخبگان مذهبی وهابی تقسیم شده است. بر اساس این نگاه، با کنار گذاشتن وهابیت، دولت سعودی یک منبع اصلی مشروعیت را از دست میدهد و به شرکت تاریخی خود با نظام مذهبی پایان میدهد.
اما نگاهی دقیقتر به نحوه تاسیس دولت معاصر سعودی نشان میدهد که این داستان که دولت سعودی با اتکا به وهابیت به خود مشروعیت بخشیده، گزارهای نادرست است. پادشاهی سعودی نه از طریق وهابیت بلکه با تکیه بر یک سنت هنجاری ترکیبی که شامل دو عنصر عربیت و سلفی گری بود مشروعیت یافته است.
اولین گام در فهم نحوه مشروعیت یافتن دولت معاصر سعودی در طی دوره تشکیل این است که به این نکته واقف باشیم که نخبگان حاکم آن دولت در آن دوران مردانی از آخرین نسل عربهای عثمانی بوده اند. این نسل به گفته ویلیام کلیولند، بین سالهای ۱۸۷۰ تا ۱۸۹۰ متولد شده بود و اعضای آن در دوران اواخر امپراطوری عثمانی آموزش دیده و صاحب مشاغل گوناگون شده و برای آینده برنامه ریزی کرده بودند.
با پایان جنگ جهانی اول، امپراطوری عثمانی از هم پاشید و بسیاری از اعضای این نسل نقشی محوری در تاسیس خاورمیانه پساعثمانی ایفا کردند. در مورد عربستان، این نسل نه تنها شامل بسیاری از مشاوران، بروکراتها و روشنفکران مصری، سوری و سایر ملل عرب بود که در تاسیس دولت سعودی ایفای نقش کردند، بلکه خود موسس رژیم یعنی عبدالعزیز آل سعود نیز از این نسل بود. عبدالعزیز در اولین مصاحبه خود با روزنامه الدستور چاپ بصره در سال ۱۹۱۳، خود را یک "عرب عثمانی" توصیف میکند که خود را متعهد به انجام هر کاری برای «صیانت از وطن عثمانی در شبه جزیره عربستان» میداند. وی این مصاحبه را برای توجیه بیرون راندن پادگانهای عثمانی از دو واحه استراتژیک در شرق عربستان یعنی الاحصی و القطیف و متقاعد کردن نخبگان حاکم عثمانی در بغداد و استانبول به اینکه اقدامات وی نباید به عنوان اقداماتی جدایی طلبانه قلمداد شود، انجام داد.
این تلقی از عبدالعزیز به عنوان عضوی از آخرین نسل عربهای عثمانی به نحو قابل توجهی با نگاههای آلترناتیو دیگر که در سالهای اخیر مورد استناد قرار گرفته و وی را رهبری وهابی یا یک عنصر امپراطوری بریتانیا توصیف میکند متفاوت است. آلترناتیو اول (رهبر وهابی) وی را از نسل و زمان خود جدا میسازد و عبدالعزیز را به یک گذشته افسانهای وهابی پیوند میزند که اغلب بدون در نظر گرفتن بستر زمانی خود مورد تفسیر و استناد قرار گرفته است. آلترناتیو دوم (عامل بریتانیا) عاملیت شخص عبدالعزیز را رد میکند و سه دهه پویایی سیاسی و رویدادهای تاریخی در شبه جزیره عربستان را که با ایجاد حکومت معاصر سعودی به اوج خود رسید، به یک طرح انگلیسی صرف تقلیل میدهد.
در اوایل قرن بیستم میلادی، واژه "سلفی گری" همچون امروز معادل واژه وهابی گری نبود. در آن دوران، این کلمه به یک جنبش اصلاحگری اسلامی اشاره داشت که به گفته هنری لائوزیر، «به دنبال آشتی دادن اسلام با ایده آلهای اجتماعی، سیاسی و روشنفکری عصر روشنگری بود.» این جنبش در اواخر قرن نوزدهم ظهور و بروز یافت و روشنفکران اصلی آن افرادی، چون جمال الدین افغانی، محمد عبدو و رشید رضا بودند. این جنبش انتقاداتی را بر آن دسته از رفتارها و اعتقادات مسلمانان که تناسبی با جهان مدرن نداشتند، مطرح میکرد.
بعد از جنگ جهانی اول، بسیاری از اعضای جنبش سلفی گری شروع به حمایت از پروژه سعودی کردند، زیرا آن را تنها امید باقی مانده برای یک ایجاد یک دولت مستقل عربی پس از تحمیل نظام قیمومیت بر بسیاری از سرزمینهای عرب پسا عثمانی میدانستند. به عنوان مثال، رشید رضا، اصلاحگرای شناخته شده اسلامی، مجله خود المنار را که در جهان اسلام به شدت صاحب نفوذ بود، به جبههای برای ترویج و مشروعیت بخشی به دولت جدید سعودی بر اساس اصول سلفی گری تبدیل کرد.
سایر سلفیها نیز تصمیم به مهاجرت برای ساخت دولت جدید سعودی گرفتند. یکی از آنها محمد بهجت البیتر، اصلاح طلب سوری بود که نقش برجستهای در امر آموزش در عربستان سعودی ایفا کرد. آنگونه که دیوید کومینز، مورخ غربی مینویسد، سلفیها همچنین نقش مهمی در تفسیر ایدئولوژی وهابی به عنوان بخشی از سلفی گری و جنبش ناسیونالیستی متعهد به پیشرفت در شبه جزیره عربستان ایفا کردند.
آنچه از همه این روایتهای تاریخی برداشت میشود این است که دولت سعودی به عنوان دولتی وهابی که ادامه و دنباله قرارداد خیالی بین خاندان آل سعود و یک خانواده مذهبی باشد، تاسیس نشد. این رژیم به عنوان یک پادشاهی عرب با تاکید جدی بر سلفیت مدرن تاسیس شد. فهم این مسئله از اهمیت روز تاسیس و گسست آن با روایت سیاسی وهابی نمیکاهد، اما توجه ما را به دو نکته جلب میکند: اول اینکه روایت وهابی از از ساخت قدرت توسط موسس عربستان سعودی معاصر مورد استناد قرار نگرفته است. دوم اینکه استفاده از روایت وهابی به عنوان ابزار مشروعیت بخشی یک پدیده جدید است که با به قدرت رسیدن ملک فیصل رواج یافت. تاسیس دولت سعودی نتیجه مستقیم تلاقی نیروهای تاریخی بود که رویکرد سعودی به سیاست و دولت سازی را تغییر داد.